Bu benim ilk gül mevsimim, güller donatırten gönülleri her gönül bir güle döner veya en azından gül kokar. Gül Efendimiz'i (SAV) remzeder, sevgiliye gül sunulması ve sevgi lisanının gül olması bu sebepledir. O (SAV) "en sevgili"dir, "sevgililer sevgilisi"nin sevgilisidir. işte yine böyle bir gül mevsiminde gönlü güle dönen bir gül aşığının gönlünden süzülenler.
GÜL'DÜR GÜL
Bugün ben şâhımı gördüm, çeşmi cemâli güldür gül
Gül olanın aslı güldür, peygamberin nesli gül
Kusuru gül, yaşı güldür, toprağı gül, taşı güldür
Girdim şahın bahçesine, cümlesi aşı güldür gül
Asmasında gül dalları, kovanında gül balları
Ağacında gül hâlleri, selvi çınarı güldür gül
Arkı akar çarkı döner, gülden değirmeni döver
Yine gülden gül öğütür, bendi ırmağı güldür gül
Gülden terâzi yaparlar, gül ile gülü tartarlar
Gül alırlar gül satarlar, çarşı pazarı güldür gül
Açıl gel ey gonca gülüm, ağlatma şeydâ bülbülün
Şu inleyen garib dilin, âh-u efgânı güldür gül
Gel hâ gel ha gül Nesîmi, geldi yine gül mevsimi
Bu feryad bülbül sesimi, sesi feryâdı güldür gül
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder