Zaman geçiyor, dünya dönüyor, yaniki büyüyorum.
Bugün Ramazan bayramının 2. günü,
benim ilk ramazan bayramım,
rabbim nice bayramlara sağlıkla ve sevdiklerimle kavuşmayı nasip etsin inşaallah.
dün bayram gezmelerine gittik, henüz el öpmeyi bilmediğim için büyüklerimin ellerini öpemiyorum ama büyüklerim beni öpüyorlar
Allahım sevilmek ne kadar güzel bir duygu
Allahım, sende beni sev, kendini de bana sevdir.
herşey güzel olacak değilya, hem kimseden harçlık koparamadım (amcam da dahil). hem de babamın halasının kızından ilk tokatımı yedim.
bu arada bana bayram hediyesi olarak çok güzel bir elbise alan halama burnunu gösterip gülümseyerek özel bir teşekkür etmeliymişim. (babama göre...)
12 eylülden beri emekliyorum,
gerçi zamanın ve olayların farkına varınca bu tarihi pek sevmeyeceğim,
12 eylülde birileri "iç hizmet kanunu"nun kendilerine verdiği yetkiye dayanarak ülke yönetimine el koymuş,
sadece ülke yönetimine el koymakla kalsalar neyse,
insanların hayatlarına ve geleceklerine de el koymuşlar,
yüzlerce insan darağacına, binlercesi zindana ve yine binlercesi sürgüne gönderilmiş,
geri kalan milyonlarcasının da yılları heba edilmiş.
bugün, yani 21 eylülde artık kendimi beslemeye de başladım,
dilimlenmiş salatalıkları tabaktan elime, elimden iki parmak arasına, iki parmak arasından elimin üstüne ve oradan da ağzıma tıkıştırdım. (anne ve babamın mutluluğunu görmeniz lazımdı!)
sonra görüşmek üzere...
1 yorum:
Yorum Gönder