Zaman bu,
durmayan
durdurulamayan
önünde durulmayan
ardından yetişilemeyen
öne alınamayan
ertelenemeyen
18 ay oldu,
yürüyüşün yürüyüşümüze
kelimelerin kelimelerimize benzemeye başladı
zaman değişti
yürüyüşün, kelimelerin değişti
oyunların, oyuncakların değişti
babana sevgiyle bakan gözlerin
"baba" diyen sıcacık sesin değişmedi
denize taş attın
sahilde "gaga gaga" diyerek karga kovaladın
lunaparkta atlı karıncaya bindin
babana sarılıp yatarken göz ucuyla annene bakıyorsun "acaba beni babamın yanımdan alıp yatağıma götürecekmi" diye
uykudan uyandığında baban yanında değilse ağlayıp "babaa" diye sesleniyorsun
yaniki büyüdün...
rabbim sağlık sıhhat hayırlı uzun bir ömür versin oğulcuğum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder