9 Şubat 2011 Çarşamba

Ölüme Dair...

Bir varmış, bir yok olmuş

Yok olan ne, bir kuru bedenden başka?
Fotoğraf hala capcanlı
Keza anılar da
Hayaller kuruduysa da, hatıralar capcanlı

Bir anne ne hisseder bir süre önce öpüp kokladığı yavrusunun fotoğrafına bakarken
Bir babanın yüreği onu hatırlamaya dayanabilir mi?
Yokluğunu nasıl kabullenebilir de, onun artık "yok olduğunu" başkasına söyleyebilir???
Ölüm, ne de soğuk, ne de ürkütücü

Hayatında oluşturduğu boşluğu neyle doldura bilirsin
Bir bebeğin yerini başka bir bebek doldurabilir mi
Onun ismini versen, onun elbiselerini giydirsen de
Ona baktığın gibi bakabilir misin, ona seslendiğin gibi seslenebilir misin?

Can oğul, can kız...
Allahım diyorum
Verdiğin nimetlerin aslında bana emanet olduğunu biliyorum
İstediğin zaman verdiğin şeyi, yine istediğin zaman alabileceğini biliyorum
Ben ki sana inanıyorum
Ama
Ama
Ama
Alma benden, bana verdiğin canları
Sınama beni, bu sınavla
Ne sabrım ne tahammülüm olur buna

Hiç yorum yok: