17 Haziran 2012 Pazar

Dua Dua Eller Karıncalanmış, Yıldızlar Avuçlarda, Gök Parçalanmış...

Mirâc Kandili,
Kul ile Rabbi arasında manen ve batınen  mesafe ve perde hiç yoktur gerçi ama
Maddi ve zahiri mesafe ve perdelerin de ortadan kalktığı gecenin adıdır Mirâc.

İlahi Ya Rab;
Daha verdiğin en küçük şeyin bile şükrünü edâ etmeyen kuluna,
Dahası nankörlük eden kuluna,
Dahası senin verdiklerinle sana isyan eden kuluna,
Dahası, verdiklerini kendisi ile senin arana perde kılan kuluna,

Dahası;
Yüzü sana yönelmeyen,
Elleri sana açılmayan,
Dili seni zikretmeyen,
Kalbi seni anmayan kuluna,

Seni sadece sana ihtiyacı olduğunda hatırlayan
Aslında her zaman sana ihtiyacı olduğunu çoğu zaman unutan,
Sen çağırdığında davetine icabet etmeyen
Ama kendisi seni çağırdığında derhal icabetini bekleyen,
Senin Rab, kendisinin kul olduğunu unutan,
Kendisini Rab, seni kul zanneden kuluna...

Bir gün öleceğini bilen,
Ölümden sonra da bir hayat olduğuna inanan,
Ölümden sonraki hayatta bu dünyada yapıp ettiklerinin hesabını vereceğini bilen
Ama bütün bunları hiç umursamayan kuluna...

Kendisine "En Sevgili Kulunun" ümmeti olma şerefi verdiğin kuluna
Kendisine "En Sevgili Kullarından ikisini" görme, tanıma, elini tutma, sohbetinde bulunma, nefesini içine alma şerefi verdiğin kuluna,
Kendisine, dünya nimetlerinin en tatlı ikisini verdiğin kuluna,
Yani bana...
Tövbe-i Nasuh ve hidayet nasip eyle.

Ya İlahi;
Emanetlerine sahip çıkmamı,
Onları senin istediğin gibi yetiştirmemi nasip eyle,
Onları bütün kötülüklerden muhafaza edip, bütün iyiliklerine vasıl eyle
Amin amin amin...


Hiç yorum yok: