Can Oğul, Can Kız
Hâlâ beni unutabilecek kadar küçüksünüz
Bahçeye birlikte diktiğimiz çınar ağacı misali,
Hâlâ sıkı sıkıya tutunamadık birbirimize,
Aslında sıkı sıkıya tutunduk da olur a ayrı düşersek
Anılar, fotoğraflar, kelimeler silinebilir hafızalarınızdan
Hâlâ korkuyorum bu yüzden
Kaybetmekten değil, kaybolmaktan
Unutmaktan değil, unutulmaktan
Anmamaktan değil, anılmamaktan
Korkuyorum, hem de çok...
Ya rab!
Sana halimi arzetmeme gerek yok,
Senden affımı talep ediyorum,
Senden çok şey istiyorum ama en çok da "iki şey" istiyorum
Verdin, alma ya rab!
Lütfeeeeeen...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder