Her seye ragmen

Degil mi ki, balciktan yaratildik,
Bir nutfe iken beden olduk,
Dogar dogmaz agladik ama kucucuk bedenimizle tutunduk hayata,
Tutmayan ellerimizle,
Gitmeyen ayaklarimizla,
Cikmayan sesimizle tutunduk hayata,
Her seye ragmen yasamak istedik...

Sonra düştük kalktık ama yılmadık,
Yara bere oldu her yanimiz ama yilmadik,
Cogu zaman basaramadik ama yilmadik,
Gitmek istedik gidemedik ama yılmadık,
Gelmek istedik gelemedik ama yilmadik,
Konusmak susmak istedik,
Sevmek sevilmek istedik,
Basarmak istedik basaramadik ama yilmadik,
Tamam mi devam mi dendiginde,
Her seye ragmen "devam" dedik...

Bazen anlatamadik kendimizi,
Bazen anlayamadik muhatabimizi,
Bazen su gibi akti zaman,
Bazen bir yilda gecmedi bir an,
Bir kavga bittiginde digeri baslasin istedik,
Bir sevda bittiginde digeri baslasin istedik,
Her seye ragmen ne kavgadan ne sevdadan kactik...

Yorulduk belki, belki yorduk,
Kirilip incindik belki, belki kirip incittik,
Canimizi cikarana canim dedik,
Canim diyenin canini cikardik belki,
Her seye ragmen ne candan ne canandan gectik...

Biz...
Dunyaya imtihan icin gönderilen aczini bilmeyen aciz varlıklar,
Uygulamali bir sinavda ahret sorularini cevaplayanlar,
Engelli bir koşuda gözü kapali koşanlar,
Yarini olmayip ertesi günün hayalini kuranlar,
Her seye ragmen ümitvar olduk.

Biz...
Güneşin batmadigina, sadece dunyanin bir kisminin günün yarisinda güneşten mahrum kaldigina inananlar ve kimsenin güneşini (umutlarini) karartmayanlar,
Bizi var edenin, bizi yok etmek icin varetmedigine inananlar ve kimseyi yok etmeye calismayanlar,
Kaderimizi yazanin arada bosluk birakmadigina inananlar,
Her seye ragmen inancimizi kaybetmedik.