8 Ekim 2018 Pazartesi

Diyebildiklerim, Diyemediklerimin Zekatı Kadar...

Hayat;
Konuşmaya,
Gitmeye,
Direnmekle geçiyor.

Bir gün var olanların
Ertesi gün yok olduğunu görmekle,
Bir gün hayatımızın merkezinde olanların
Ertesi gün savrulusunu görmekle,
Bir gün hayatımızın anlamı olanların
Ertesi gün anlamsizlastigini görmekle geçiyor.

Birilerini kazanmaya çalışırken kendimizi kaybediyoruz
Sarılmayı bekleyen yaralarımızı deşiyoruz
Ne kendimize ne gayrimiza bir faydamız dokunur
Sorsan yaşıyoruz
Çalışıyoruz
Var'iz
Var ediyoruz
Yok olmaktan koruyoruz var kalması gereken şeyleri
Biz yok olunca yoklugumuzu hisseden;
Varlığımızı arayan olacak mı?
Heyhat...
Bir mezar taşı olarak kalacagiz sadece belki de...


Hiç yorum yok: