27 Ekim 2008 Pazartesi günü saat 17.10....
Bismillah deyip aldık ilk nefesimizi...
Bir ömür boyu terennüm edilecek şarkım başladı...
Ezelde yazılan kaderin kazası başladı...
Asla yalnız yürümeyeceğim yolculuğum başladı
Yazanı O, yazılanı ben...
Okuyanı O, okunanı ben...
Kahramanı O, dublörü ben olan roman başladı...
Ürkek gözlerle bakıyorum, pamuk ipliğiyle tutunduğum ve henüz bir anlam veremediğim hayata...
Ey, kimsesizlerin kimsesi
Ey, güçsüzlerin gücü
Ey, Rahman ve Rahim olan
Ey, tüm noksanlıklardan münezzeh ve tüm kemal sıfatlarına haiz olan
Ey, başlangıcı ve sonu olmayan
Ey, hakkıyla zikredilemeyen, fikredilemeyen, şükredilemeyen
Ey, Rabbim
Herkesin rabbi, ama herkesten çok benim rabbim
Ağladığımda güldürecek olan
Acıktığımda doyuracak olan
Üzüldüğümde sevindirecek olan
Düştüğümde kaldıracak olan
Elimi uzattığımda tutacak olan
Sıkıldığımda kalbimi genişletecek olan
Hakkımda hayırlar yaz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder