Yine gecenin kıyısında,
Dünyadan el etek çekildiğinde,
Kendimle ve seninle başbaşa kaldığımda,
Yanımda çayım, sigaram, kitabım, kalemim,
Arz-ı hâl için vakit tamam demektir...
Bilmez miyim...
Kaç gece sabah oldu,
Kaç yara iyileşti,
Kaç ateş söndü suyla,
Kaç günah bağışlandı tövbeyle...
Sobada içimin ateşiyle tutuşturduğum ateş,
Fonda duyduğum ama dinlemediğim nağmeler,
Aklımda birbiriyle alakasız, dahası dile gelmeyen düşünceler,
Önümde yürünmeyi bekleyen yollar, yolun sanunda yâr...
Eda edilmeyi bekleyen bir yatsı namazı, salâtın sonunda sâlâh...
Söylenmeyi bekleyen sözler, sözün sonunda sükut...
Yaşanmayı bekleyen bir ömür,
Ve...
Yaşamın sonunda beni bekleyen bir ölüm...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder