tam bir ay olmuş yazmayalı
oysa aklımda ne çok şey var yazacak
elim kalem tutmaz mı oldu
dilim söz söylemez mi oldu
evet tam 3 aydır yürüyürsun (maaşallah)
3 ocak pazar akşamı atmıştın ilk adımlarını ve o gün bugün düşe kalka yürüyorsun
bazen yavaş bazen hızlı
bazen paytak paytak, bazen "adam gibi"
yürümeye başlamak demek aynı zamanda düşmeye de başlamak demek
2 gün arayla düşerken başını ilkinde kapıya, ikincisinde masaya vurudn ve ilk defa o güzelim alnının morarıp şiştiğine şahit oldu baban.
çok üzüldüm tabi
ama biliyorum ki önemli olan düştükten sonra kalkabilmek
ve rabbime sonsuz şükürler olsun her defasında eskisinden daha bir kolay, daha bir rahat ve daha bir çevik bir şekilde ayağa kalkıyorsun.
yaklaşık 20 gündür artık seni uyutmak için ayağımızda sallamıyoruz da
yatağına uzatıyoruz ve sen ninniler eşliğinde uykuya dalıyorsun,
annen için büyük rahatlık ama ben seni ayağımda sallamayı çok özledim oğulcuğum.
senin beşiğine uzanıp beraber yattığımızı da yazmadım dimi?
aman Allahım o ne güzel 2 saatti
seninle koyun koyuna
nefesini, kokunu içime çeke çeke...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder