Can'ım Oğlum, Kurban Bayramını Bursa'da teyzesiyle geçirmek istediğinde "tamam" dedik ve arefe günü birlikte Bursa'ya gittiler.
Ama bayramın 3. günü kuzumun ateşlenmesi üzerine teyzesi eve geri getirdi.
Biricik oğlum çok hastaydı ve ateşler içindeydi ve bir okadar da huysuzdu,
hem hasta, hem tedaviyi kabul etmiyor
yani 4 yaşında bir çocuk!!!
Bir iki gün böyle devam ettikten sonra bir akşam vakti 40 derece ateşle hastaneye gittik tabi doktor şurup verdi, biz ateş düşürsün diye fitil veriyoruz ama fitil anlık rahatlama sağlamasının dışında bir katkısı yok, ne mikrop öldürü, ne tedavi eder, sadece ateş düşürür.
Tabi bizim sıpaya şurubu içirebilene aşk olsun, bi tek amcasından çekindiği için amcası içirebiliyor şurubu ama neylersinki amcası da Manisa'da. Ben şimdi amcayı nereden bulayım??? Baktım olacak gibi değil, duruma el koymam gerektiğini düşündüm ve gerekirse ipekten narin davrandığım oğluma sert davranmayı da göze alarak ona şurup içirmeye karar verdim. Yapacak başka birşeyim yoktu çünkü oğlum gözlerimin önünde eriyordu.
Sonra oğlumun yanına gittim, "bak" dedim kuzum,
"Bu dünyada seni en çok seven benim, senin için en çok üzülen benim, sana dair en çok planı olan benim, bu dünyada sen bana aitssin ve bana emanetsin. O halde benim dediğimi yapacaksın. İyileşmeni istiyorum ve ilaç içeden iyileşemeyeceğini biliyorum, bu ilaçları içeceksin, doktordan yada amcandan yada bir başkasından korktuğun için değil, ben senin baban olduğum ve senin ilaç içmeni istediğim için içeceksin ilaçlarını ve inşaallah iyileşeceksin" dedim ve canım oğlum benim elimden içti ilaçlarını, aslında beklediğimden çok daha kolay oldu, aslında oğlumun "Yahya" koymanın bir kolaylığını daha yaşadım. İlaçlarımızı içtik ve yavaş yavaş iyileştik şükür, tosunken kuru bir dala dönen yavrumun yüzüne yeniden kan ve can geldi.
Rabbim,
Her güçlükle birlikte bir kolaylık veriyorsun ya
Çok teşekkür ederim sana...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder