173 GÜN

zaman...
durdurulamayan,
hızlandırılıp, yavaşlatılamayan "şey"
belki kavram, belki olgu.
adı ne olursa olsun, hayatı çepeçevre kuşatan "şey"

bugün 173 gün olmuş dünyaya geleli
henüz hayatımda "tekrar" yok, herşey "ilk defa" yapılıyor
yavaş yavaş tanıyorum "eşya"yı
mesela anne-babamı ve etrafımda sürekli gördüğüm diğer insanları
henüz lisanen "anne-baba" diyemesemde...

anne sütünden başka yiyeceklerde varmış dünyada
birkaç gündür onların tadına bakıyorum
elma ve salatayı sevdim ama yoğurdu pek sevemedim mesela
halam unutmaz da alırsa şayet bugün muz'un tadına da bakacağım
sonra yavaş yavaş sıra diğer yiyeceklere de gelecek

evimize yeni bir televizyon aldı babam
çalışmayıp sadece benimle ilgilenmesi karşılığında anneme verilen bir rüşvet-hediye karışımı birşey,
ekranı kocaman ve renkli, izlerken yorulmuyorum, hangi tarafa dönsem görebiliyorum

16 yıl önce bugün TURGUT ÖZAL diye biri ölmüş,
cumhurbaşkanı, başbakan vs. imiş
ama asıl olarak "insan"mış
tombul ve tatlı biriymiş,
babamın demesine göre bu ülkede insanlar genelde makam mevki sahibi olunca insan olduklarını unuturmuş, ama o unutmamış ve iyi bir insan olarak ölmüş
Allah rahmet etsin...