19 nisan 2009, saat 22.10...
işte bir köşe başı daha,
akşamın bir vaktinde uyumaya hazırlanırken, iki hece döküldü dilimden
şimdiye kadar pekçok şey söylediysem de, söylediklerim kendi lisanımdandı,
kimse anlamasa da anlarmış gibi yapıp benim söylediklerime benzer sesler çıkardılar,
" ee, ingaa, vee, agi, agu... vs"
ilk bakış, ilk gülücük, ilk adım kadar değerli ve onlardan daha kutsal birşey var,
ilk "anne" sözcüğü...
işte nasıl olduğunu, nasıl söylediğimi bilmediğim ama bundan sonraki hayatımda dilimden hiç düşmeyecek olan kelimeyi söyledim işte,
hem de sakin sakin değil haykırarak...
ANNNEEE....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder